آیا «بازی مرکب» می‌تواند پایانی خوش داشته باشد؟
۱۷ خرداد ۱۴۰۴
با نزدیک شدن به پایان سریال محبوب Squid Game، این سؤال در ذهن بسیاری از مخاطبان شکل گرفته: آیا ممکن است این داستان تلخ و تکان‌دهنده، در نهایت به فرجامی روشن ختم شود؟
«بازی مرکب» از زمان پخش در سال ۲۰۲۱ به یکی از پر سر و صداترین آثار نتفلیکس تبدیل شد. داستان حول محور «سونگ گی-هون» می‌چرخد؛ مردی ورشکسته که به همراه صدها نفر دیگر، وارد رقابتی مرموز و مرگبار می‌شود. مسابقه‌ای با ظاهر کودکانه، اما قواعدی بی‌رحمانه که بازنده‌ها در آن جان می‌بازند و برنده، ثروتی افسانه‌ای به دست می‌آورد.
پس از موفقیت چشمگیر فصل دوم، حالا چشم‌ها به فصل سوم و پایانی دوخته شده است؛ فصلی که شاید تکلیف نهایی بازی‌ها، شرکت‌کنندگان و خود گی-هون را مشخص کند.
در گفت‌وگویی که در ژوئن ۲۰۲۵ با The Playlist انجام شد، از هوانگ دونگ-هیوک، خالق سریال، درباره احتمال پایان خوش پرسیده شد. پاسخ او قابل‌تأمل بود:
«پایانش نصف خوشحال‌کننده است، نصف غم‌انگیز. یک جور تعادل میان نور و تاریکی.»
نگاهی به پایان فصل اول نیز این حرف را تأیید می‌کند. گی-هون برنده‌ی بازی‌ها می‌شود و با ثروتی هنگفت بازمی‌گردد. اما این پیروزی بهایی گزاف داشته: از دست دادن دوستانش، مشاهده مرگ ده‌ها نفر و مواجهه با بی‌رحمی محض. حتی وقتی فرصت مهاجرت به آمریکا و دیدار با دخترش را دارد، تصمیم می‌گیرد در کره بماند و پرده از راز این بازی‌ها بردارد.
در یکی از صحنه‌های مهم، او با «او ایل-نام» روبه‌رو می‌شود؛ کسی که بعدها مشخص می‌شود خالق این بازی‌هاست. در بازی‌ای کوچک بین این دو، رگه‌هایی از انسانیت دوباره در گی-هون جرقه می‌زند؛ انسانی که در دل سیاهی هنوز روشنایی را جست‌وجو می‌کند.
همین تضادهای درونی است که احتمال پایانی خوش و در عین حال پیچیده را مطرح می‌کند. هوانگ به‌صراحت گفته که نباید انتظار پایان‌بندی ساده یا کاملاً خوشایند را داشت. شاید بازی‌ها متوقف شوند، اما آیا قربانیان کمتر خواهند شد؟ شاید سیستمی تغییر کند، اما آیا به‌کلی از بین خواهد رفت؟
از سوی دیگر، نظریه‌های زیادی در فضای آنلاین مطرح شده‌اند. برخی معتقدند گی-هون در نهایت خودش به «فرانت‌من» جدید تبدیل می‌شود؛ برخی دیگر باور دارند که او بازی‌ها را نابود کرده و دیگران را نجات می‌دهد. اما به نظر می‌رسد این فرضیات بیش از حد ساده‌اند برای روایتی که بر پیچیدگی روان‌شناختی و اخلاقی تأکید دارد.
در فصل سوم، گی-هون وارد تقابل مستقیم با «فرانت‌من» کنونی (با بازی لی بیونگ-هون) می‌شود؛ نبردی که هم ایدئولوژیک است و هم شخصی. در این مسیر، احتمال لغزش شخصیت گی-هون وجود دارد، اما عناصر امید و انسانیت همچنان در او زنده‌اند.
در نهایت، به نظر می‌رسد پایان «بازی مرکب» بیش از آن‌که خوش یا تلخ باشد، قرار است چندلایه، احساسی و قابل‌بحث باشد. پایانی که هم به‌لحاظ روایی و هم از نظر مفهومی، ما را با پرسش‌هایی تازه رها می‌کند.
این نه فقط پایان یک سریال، که پایان سفری است از دل فقر و خشونت، تا مرز انسانیت و انتخاب.
اولین نفر باشید دیدگاهی ثبت می‌کند
دیدگاه های کاربران